,,...იქნებ რაფიელ ერისთავის ის ორი სტრიქონია, ,,როგორც უფალი, სამშობლო ერთია ქვეყანაზედა" ან იქნებ აკაკის ,,განთიადია" სამშობლო?! ან ვაჟას სიმღერაა _ ,,სამშობლოს არვის წავართმევ, ნურც ნურვინ შეგვეცილება, თორემ ისეთ დღეს დავაყრი, მკვდარსაც კი გაეცინება". ვფიქრობ, სამშობლო დავით აღმაშენებლის ,,გალობანი სინანულისანი" არის, დემეტრე მეფის ,,შენ ხარ ვენახია", პაატა სააკაძე, ქეთევანის დაშანთული მკერდი, თამარის გვირგვინი და ,,ვეფხისტყაოსანია"...
იქნებ ვაზია სამშობლო? აბა დააკვირდით, თუ დაბლარია, დაჩოქილმა უნდა დაჰკრიფო, თუ მაღლარია _ ცაში ხელებაპყრობილმა. ორივე საოცრად გავს ლოცვას, ლოცვა კი არაფერს ისე არ უხდება, როგორც სამშობლოს. მე ვიცი, რომ სამშობლო გაჭირვება და ტკივილია, ვიდრე დალხინება და დღესასწაული. სამშობლო ყველაფერია, ურომლისოდაც სიცოცხლე არ შეგიძლია..."
